รีวิว Fear Street: Prom Queen (Netflix) เลือดสาดเต็มจอ แต่เนื้อเรื่องเก่าซ้ำซาก

Fear Street: Prom Queen
Summary
ภาพยนตร์ที่พยายามย้อนยุคแนวไล่เชือดสมัยเก่า แต่กลับนำเอาสิ่งเก่าๆ มาใช้อย่างดื้อรั้น โดยไม่มีการปรับปรุงให้ทันสมัยหรือสดใหม่เลยแม้แต่น้อย เนื้อเรื่องและตัวละครขาดความลึกซึ้ง ทุกคนเดินไปหาที่ลับตาคนเพื่อให้ถูกฆ่าอย่างไร้สติ นางเอกไม่มีอะไรโดดเด่น เพื่อนสาวอีโมกลับน่าสนใจกว่า สิ่งที่พอรู้สึกดีอย่างเดียวคือฉากเลือดสาดมันเยอะเท่านั้น ซึ่งก็คงตอบสนองคอหนังแนวนี้พอได้อยู่ครับ
Overall
6/10User Review
( votes)Pros
- ฉากฆ่าโหดเยอะ
- มีพากย์ไทย
Cons
- เนื้อเรื่องขาดความสดใหม่
- ตัวละครโง่ทั้งเรื่อง
- นางเอกไม่เด่น
ADBRO
Fear Street: Prom Queen ถนนอาถรรพ์: ราชินีงานพรอม ภาพยนตร์ Original Netflix แนวสยองขวัญที่มีฉากหลังอยู่ที่โรงเรียนมัธยมปลายเชดี้ไซด์ ท่ามกลางการแข่งขันชิงตำแหน่งราชินีงานพรอมในปี 1988 เรื่องราวเริ่มต้นจากลอรี่ สาวนอกสายตาที่ต้องเผชิญกับการแข่งขันที่เธอตกเป็นรองทุกด้าน ก่อนที่จะมีใครบางคนมาไล่ล่าสาวๆ ที่เข้าร่วมประกวดจนมาถึงตัวเธอ
รีวิว Fear Street: Prom Queen
เรื่องราวนี้เป็นอีกหนึ่งบทจากนิยายชุด Fear Street ของ R.L. Stine แต่ไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับภาพยนตร์สามภาคก่อนหน้านี้ซึ่งได้ปิดตำนานไปแล้ว การนำกลับมาสร้างใหม่ครั้งนี้จึงดูเหมือนการหยิบเอาชื่อเสียงจากไตรภาคแรกมาใช้ประโยชน์อย่างตรงไปตรงมา
ด้วยจุดประสงค์ที่เกิดขึ้นแบบนี้ เรื่องราวในภาคนี้จึงเป็นเพียงการนำบรรยากาศยุค 80s ของหนังแนวไล่เชือดมาทำซ้ำเท่านั้น ทุกองค์ประกอบดูคุ้นเคยจนเบื่อหน่าย ตั้งแต่ฆาตกรที่สวมหน้ากาก ถือขวาน และใส่เสื้อคลุมสีแดงสะดุดตา เหยื่อที่มักเดินไปยังสถานที่ลับตาคนเพื่อให้ถูกฆ่า ไปจนถึงประวัติของนางเอกที่ถูกเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ในอดีตที่เป็นเพียงตัวหลอก ทุกอย่างที่ออกมาล้วนเชยเก่าคร่ำครึมากและซ้ำซากจนน่าเบื่อ เมื่อเปรียบเทียบกับหนังสยองขวัญยุคใหม่ที่พยายามสร้างสรรค์บทที่แปลกใหม่ อย่างเฟรนไชส์ Scream ที่แม้จะใช้พล็อตคล้ายเดิม แต่ก็มีความพยายามหาจุดขายที่สดใหม่ในแต่ละภาค ภาพยนตร์เรื่องนี้กลับไม่มีสิ่งใดเช่นนั้นเลย ตัวร้ายที่อยากเปิดเผยตัวตนก็เดินออกมากลางงานแล้วปล่อยให้คนอื่นมารุมจับได้ง่ายๆ แม้ว่าเรื่องจะพยายามแสดงให้เห็นว่ามีคนร้ายมากกว่าหนึ่งคน แต่ก็ไม่ได้สร้างความรู้สึกว่านี่คือการหักมุมใดๆ เพราะการเปิดตัวคนร้ายที่เหลือสามารถเดาได้ง่ายมาก
สิ่งเดียวที่หนังยังคงตอบสนองผู้ชมที่ชื่นชอบแนวไล่เชือดได้คือฉากการฆ่าเท่านั้น ภาพยนตร์พยายามสร้างฉากการฆ่าให้โหดร้ายและมีเลือดสาดเต็มจอ อย่างการที่คนถูกช็อตด้วยแผงไฟฟ้า การใช้ที่ตัดกระดาษหั่นมือทั้งสองข้างก่อนฆ่า หรือการใช้ขวานฟันจนแขนขาหัวขาดแยกจากตัว ความโหดร้ายที่หนังนำเสนออย่างเต็มที่นั้นสร้างความสะใจได้ดี
อย่างไรก็ตาม เหยื่อแต่ละคนที่ถูกฆ่าแทบไม่ต่อสู้เลย พวกเขาเพียงแต่หนีอย่างเดียว หรือถูกฆ่าได้ง่ายๆ จนดูเป็นตัวละครโง่ๆ ทำให้ผู้ชมไม่รู้สึกอยากเอาใจช่วย กลับรู้สึกว่าพวกเขาตายไปซะจะดีกว่า
เรื่องราวพยายามสร้างปมจากอดีตที่ทำให้ตระกูลของนางเอกดูเหมือนถูกสังคมสาปแช่งและตราหน้าว่าแม่เป็นฆาตกร แต่เมื่อเนื้อเรื่องจริงถูกเปิดเผย กลับเบาหวิวและแทบไม่มีอิทธิพลใดๆ ตัวนางเอกเองก็เป็นเพียงคนที่อยากเป็นราชินีพรอมเพื่อกู้หน้าให้ตระกูล ซึ่งดูไม่ค่อยสมเหตุผลว่าการเป็นราชินีงานพรอมจะช่วยอะไรได้
นางเอกในเรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรโดดเด่นเลย เพื่อนของเธอที่เป็นสาวอีโมชอบทำของจำลองเลือดสาดเพื่อแกล้งคนในโรงเรียนกลับน่าสนใจกว่ามาก
สรุป
Fear Street: Prom Queen เป็นภาพยนตร์ที่พยายามย้อนยุคแนวไล่เชือดสมัยเก่า แต่กลับนำเอาสิ่งเก่าๆ มาใช้อย่างดื้อรั้น โดยไม่มีการปรับปรุงให้ทันสมัยหรือสดใหม่เลยแม้แต่น้อย เนื้อเรื่องและตัวละครขาดความลึกซึ้ง ทุกคนเดินไปหาที่ลับตาคนเพื่อให้ถูกฆ่าอย่างไร้สติ นางเอกไม่มีอะไรโดดเด่น เพื่อนสาวอีโมกลับน่าสนใจกว่า สิ่งที่พอรู้สึกดีอย่างเดียวคือฉากเลือดสาดมันเยอะเท่านั้น ซึ่งก็คงตอบสนองคอหนังแนวนี้พอได้อยู่ครับ