รีวิว Street Food อิ่มริมทาง สารคดีอาหารเชิงวัฒนธรรมจาก Netflix

Street Food สารคดีอาหารริมทางจาก Netflix ที่ถ่ายทอดให้เราได้เห็นถึงวัฒนธรรมการกินของคนเอเชียได้เป็นอย่างดี

อาหารริมทางอยู่คู่กับคนไทยและคนเอเชียมานาน ด้วยความที่หากินค่อนข้างง่ายและราคาที่ไม่แพง ที่สำคัญ หลายที่รสชาติอร่อยถูกปาก เลยทำให้ร้านอาหารเหล่านี้ดึงดูดคนจากทุกชนชั้น

เมื่อการเวลาผ่านไป สิ่งเหล่านี้กลายเป็นจุดขายในการดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก เมื่อพวกเขาต้องการสัมผัสสิ่งแปลกใหม่ที่ประเทศพัฒนาแล้วไม่สามารถหาบรรยากาศแบบนี้ได้

---

สารคดี 9 ตอน ที่จะพาคุณท้องร้อง โดยเฉพาะถ้าใครที่ชอบดูก่อนนอน ถือเป็นสารคดีเกี่ยวกับวัฒนธรรมอาหารที่ทำออกมาได้น่าสนใจ รูปแบบการถ่ายทำ ทำออกมาได้ดีมากๆ ทั้งมุมกล้อง โทนสี และองค์ประกอบทั้งหมด เป็นงานคุณภาพสมกับออกมาจาก Netflix

ต้องเกริ่นไว้ก่อนว่า มันคือสารคดีเชิงวัฒนธรรมที่แสดงถึงอาหารริมทางของประเทศในเอเชียอย่างเช่น ไทย อินเดีย เวียดนาม สิงคโปร์ อินโดนีเชีย และอีกหลายประเทศในเอเชีย สารคดีนี้ไม่ใช่สารคดีชวนกินนะครับ สายกินอาจจะผิดหวังกับมันได้

ในส่วนของเนื้อหาของแต่ละตอน อันนี้ประเทศไทยได้เปิดตัวเป็นตอนแรก ซึ่งการนำเสนอของ อิ่มริมทาง นั้นจะเลือกร้านหลักมา 1 ร้านเป็นตัวชูโรงและจะพูดถึงร้านอื่นๆเข้ามาด้วยใน 30 นาทีของแต่ละตอน

และการเลือกร้านในบางตอนทำได้ไม่ดีนัก ซึ่งตอนที่ทำได้ไม่ดีและทำให้ผมผิดหวังก็คือตอนของประเทศไทยนั่นเองครับ ร้านที่เป็นร้านชูโรงของไทยคือ เจ๊ไฝ ซึ่ง ณ จุดนี้อาจจะเรียกว่าอาหารริมทางได้ไม่เต็มปากนัก ในขณะที่ร้านที่นำมาเสริมในตอนดูจะเหมาะกับการเป็นหัวใจหลักมากกว่า ผมเลยรู้สึกว่า เจ๊ไฝถูกเลือกมาเป็นแกนนำเพราะเป็นร้านมิชลินสตาร์มากกว่าความเป็นโลคอลของเรา

Street Food อิ่มริมทาง

[bs-quote quote=”แอบผิดหวังกับการเลือกร้านของประเทศไทย” style=”default” align=”left” author_name=”NiCK” author_job=”Reviewer”][/bs-quote]

นอกจากไทยแล้ว ตอนที่ผมมองว่าเลือกมาได้ไม่ดีคือ ญี่ปุ่น เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ โดยญี่ปุ่นนั้นผมเข้าใจว่าเป็นประเทศที่อาหารข้างทางแทบไม่เหลือแล้วเนื่องจากการจัดระเบียบ ทำให้ร้านเหล่านี้ต้องกลายมาเป็นร้านในตึกแทน ซึ่งร้านสำหรับตอนของโอซาก้า เป็นเพียงแค่ร้านอิซาคายะริมทางที่มีกิมมิคคือคนขายเฮฮาและแกเอาไฟเผาอาหารบนเตาแล้วเอามือเข้าไปพลิกไปพลิกมา ในขณะที่อาหารไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย

ในขณะเดียวกันเมื่อมองถึงที่อื่นๆอย่างอินเดีย อินโด เวียดนาม ยังนำเสนอความเป็นอาหารริมทางได้ดีกว่ามาก มันเลยทำให้อารมณ์ของแต่ละตอนนั้นแตกต่างกันไป แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ต่างกันนั่นคือความสวยงามในการถ่ายทำที่ยังคงทำได้ดีตั้งแต่ต้นจนจบ

อีกตอนที่นำเสนอได้น่าสนใจคือตอนของประเทศสิงคโปร์ที่เราได้เห็นถึงการจัดระเบียบอาหารริมทางมาเป็นศูนย์อาหารที่รวมอาหารจากหลากหลายแนวแทน และจุดนี้ถือว่าเป็นซิกเนเจอร์ของสิงคโปร์เลยก็ว่าได้

---

Street Food ถือว่าเป็นสารคดีที่ทำออกมาได้ดีพอสมควรในแง่ของการนำเสนอวัฒนธรรมของการกินอาหารในเอเชีย รวมถึงเบื้องหลังการทำอาหารในบางประเทศที่เราอาจจะไม่เคยรู้มาก่อน

เป็นการนำเรื่องราวความเป็นมาที่แตกต่างของแต่ละประเทศมาผสมผสานโดยการใช้หัวข้อเดียวกันได้ลงตัว ทำให้ผมได้เปิดโลกอาหารริมทางในหลายประเทศและทำให้อยากได้ไปสัมผัสกับบรรยากาศเหล่านั้นบ้าง แม้ว่าในหลายๆที่ผมอาจจะเคยไปมาบ้างแล้ว แต่สารคดีนี้ทำให้มองได้มุมมองของอาหารริมทางที่น่าสนใจเลยทีเดียวล่ะครับ

 

 

อ่านรีวิวอื่นๆคลิก