รีวิว Dead Ringers ซีรีส์สยองขวัญจิตวิทยาที่ดูแล้วเครียดหนักสมองมาก (ไม่สปอยล์)

Dead Ringers “แฝดมรณะ” คือการนำภาพยนตร์ระทึกขวัญปี 2531 ของ เดวิด โครเนนเบิร์ก มาดัดแปลงใหม่เป็นแบบซีรีส์ 6 ตอนจบ นำแสดงโดย เรเชล ไวสซ์ ในบทบาทของคู่แฝด เอลเลียตและเบฟเวอร์ลี่ ฝาแฝดที่ใช้ทุกอย่างร่วมกัน ยาเสพติด คนรัก และความทะเยอทะยานในการทำตามความต้องการของตน ซึ่งรวมถึงการผลักดันขอบเขตจริยธรรมทางการแพทย์ ที่ทั้งคู่พยายามท้าทายแนวคิดล้าสมัยและผลักดันให้การดูแลสุขภาพของผู้หญิงขึ้นมาอยู่ชั้นแนวหน้า

 

รีวิว Dead Ringers

ซีรีส์จากต้นฉบับของ เดวิด โครเนนเบิร์ก ผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในสายหนังอินดี้ที่เน้นภาพความสยดสยอง ความรุนแรง และเรื่องราวแนวไซไฟที่ชวนให้ต้องตีความทำความเข้าใจกันมากพอสมควร  ซึ่งในเวอร์ชั่นซีรีส์นี้ก็ยังคงสไตล์แบบเดิมไม่มีเปลี่ยน โดยไม่มีเขามาเกี่ยวข้องด้วย (ผู้สร้างเวอร์ชั่นนี้คือ Alice Birch) 

เมนหลักของเรื่องคือ เรื่องราวชีวิตของฝาแฝด 2 คน ที่แฝดพี่ ‘เอเลียต’ เป็นผู้หญิงที่มีบุคลิกนิสัยประหลาดหลายอย่างจนเข้าข่ายโรคจิตเภท และเธอก็เป็นคนคอยบงการชีวิตแฝดน้อง ‘เบฟเวอร์ลี่’ ที่เป็นผู้หญิงที่มีนิสัยปกติธรรมดาแบบคนทั่วไป ซึ่งทั้งสองบทนี้เล่นโดย ‘เรเชล ไวสซ์’ ทั้งคู่ เนื้อเรื่องนำเสนอความแตกต่างของทั้งคู่ผ่านการใช้ชีวิตการเป็นหมอสูตินรีเวช ที่กำลังพยายามหาทุนสร้างศูนย์ช่วยเหลือผู้หญิงมีบุตรโดยตรง และศูนย์แห่งนี้เองคือเรื่องราวความสยองที่เธอใช้ศึกษาตัวอ่อนของมนุษย์ เพื่อสร้างชีวิตนอกมดลูกขึ้นมา และนำมันไปสอดใส่ไว้ในครรภ์ เป็นการท้าทายขอบเขตจริยธรรมทางการแพทย์ ซึ่งมันคือความทะเยอทะยานที่สร้างให้เธอประสบความสำเร็จในชีวิตด้วยเช่นกัน แต่อุปสรรคใหญ่คือพฤติกรรมของ ‘เอเลียต’ ที่ควบคุมไม่ได้ ทำให้ทั้งคู่ต้องตัดสินใจแยกจากกันครั้งแรกในชีวิต แต่ก็นำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ร้ายแรงตามมาอย่างคาดไม่ถึง

 

เนื้อเรื่องของ Dead Ringers ไม่ได้ทำให้เรางงหรือสับสนโดยตรง แต่สิ่งที่ทำให้สับสนคือ บทสนทนาในเรื่องมากมายที่เยอะมาก พูดเร็วต่อเนื่อง มีความซับซ้อน ฟังแล้วจับใจความตามทันยาก ซึ่งส่วนใหญ่มาจากตัวละคร ‘เอเลียต’ ซึ่งก็อาจจะโยงได้ว่าบทพูดของเธอคือการแสดงออกถึงความป่วยเป็นโรคจิตเภท แต่มันก็ทำให้ผู้ชมสับสนงุนงงกับบทพูดประหลาด ต้องตีความทำความเข้าใจกันอยู่ตลอดทั้งเรื่อง รวมถึงการกระทำที่แปลกประหลาดของตัวละครก็มีส่วนที่ทำให้เข้าใจเรื่องราวได้ยากยิ่งขึ้นไปอีก หลายๆ ครั้งไม่รู้ว่าฉากที่เห็นอยู่มีความหมายอะไรกับเนื้อเรื่อง บางครั้งไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือภาพหลอน ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้โทนอารมณ์ของเรื่องเป็นแนวจิตวิทยาที่เคร่งเครียด และยากที่จะเข้าใจได้กับผู้ชมทั่วไป 

ในเรื่องยังเต็มไปด้วยฉากความรุนแรง ในประเด็นที่หมิ่นเหม่กับศีลธรรมอยู่ตลอด ทั้งฉาก SEX พิสดาร ฉากผ่าตัดทำคลอดที่เต็มไปด้วยเลือด และเน้นซูมที่ไปช่องคลอดตอนเด็กกำลังจะออกมา ฉากตัวอ่อน Embryo ที่โดนทดลอง ฉากการทำให้เกิดบาดแผลบนร่างกายมนุษย์ที่เน้นเลือดสาดพุ่งแบบไม่มีการเซ็นเซอร์  ซึ่งก็เป็นการเคารพงานต้นฉบับของเรื่องนี้ตามสไตล์ เดวิด โครเนนเบิร์ก

 

แต่สิ่งที่ดึงดูดให้ดูเรื่องนี้จริงๆ คือการแสดงของ เรเชล ไวสซ์ ในสองบทบาทที่แตกต่างกันมากแบบสุดขั้ว  ความสวยของเธอก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ตัวละครฝาแฝดนี้มีเสน่ห์ แต่เป็นเสน่ห์ในแบบดูแล้วโรคจิตอันตราย ซึ่งสิ่งนี้เห็นได้ตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องที่เป็นบทสนทนาในร้านอาหาร ฝาแฝดทั้งคู่ถูกผู้ชายโต๊ะตรงข้ามแซว ก่อนจะเจอการตอกกลับด้วยคำเหยียดหยันเจ็บแสบ จนไม่กล้าพูดอะไรต่ออีกเลย แม้บทของแฝดน้องเบฟเวอร์ลี่จะดูราบเรียบเหมือนคนปกติทั่วไปมากกว่าพี่สาวสติแตก แต่ก็เป็นบทที่แฝงไว้ด้วยความผิดปกติลึกๆ ภายในจิตใจ ซึ่งสุดท้ายเรื่องราวจะเฉลยออกมาในตอนท้ายว่าเธอคิดอย่างไรกับพี่สาวฝาแฝดของเธอมาตลอดชีวิต (แต่ก็ต้องตีความทำความเข้าใจกันต่อหลังดูจบ)

   

โดยรวมเป็นซีรีส์ที่ดูแล้วหนัก เคร่งเครียด ไม่ใช่ซีรีส์ที่เดินเรื่องสนุก เน้นบทพูดที่ต้องตีความทำความเข้าใจตลอดเวลา มีฉากรุนแรงติดเรตที่ต่างออกไปจากปกติ ซึ่งผู้ชมที่ไม่ชินกับแนวทางของ เดวิด โครเนนเบิร์ก ที่เป็นต้นฉบับเรื่องนี้ก็คงกระอักกระอ่วนในระหว่างที่ดู แต่ถ้าใครชอบนักแสดง เรเชล ไวสซ์ นี่ก็เป็นผลงานที่เธอแสดงเป็นฝาแฝดต่างกันสุดขั้วได้น่าดูชมเลยทีเดียวครับ

 

Including other English reviews