รีวิว Dumbo 2019 & เนื้อเรื่อง ช้างน้อยบินได้ Live Action ที่บททำเสียของต้นฉบับ

รีวิว Dumbo 2019 & เนื้อเรื่อง สปอยล์หมด น้องกลับมาแล้วในเวอร์ชันคนแสดงจริง (Live Action) ซึ่งต้องบอกเลยว่าเนื้อเรื่องเปลี่ยนไปค่อนข้างเยอะ เพราะทาง Disney เลือกที่จะเล่าผ่านมนุษย์แทน

Dumbo 2019 จะเรียกว่าเป็น Remake ก็คงไม่ใช่ ให้เรียกว่า Reimagination น่าจะถูกกว่า เพราะเป็นการนำเวอร์ชันการ์ตูนจากปี 1941 ที่เล่าเรื่องราวผ่าน Dumbo เองมาเป็นเล่าผ่านมนุษย์ แถมยังเล่าเรื่องไปไกลกว่าต้นฉบับด้วย ผ่านการดัดแปลงส่วนต้นฉบับอีกหลายข้อ ทำให้เรียกได้ว่าเป็นเรื่องใหม่ไปเลยก็ไม่ผิด เหตุการณ์รอบข้างอิงกับมนุษย์หมดเลยทุกอย่าง ไม่มีสัตว์พูดได้ นกกระสากับหนูกลายเป็นตัว Easter’s Egg ประกอบฉาก ไม่มีฉากมิวสิคัล Dumbo ไม่ได้เมา แถมยังบินได้ตั้งแต่ต้นๆ เรื่องด้วย

Dumbo

ผู้กำกับ: Tim Burton

เขียนบท: Ehren Kruger

นำแสดง: Colin Farrell, Michael Keaton, Danny DeVito, Eva Green, Alan Arkin

ค่าย: Walt Disney Studios Motion Pictures

ความยาว: 112 นาที

Dumbo 2019 เริ่มต้นด้วยฉากแนะนำคณะละครสัตว์ Medici Brothers’ Circus’s กลุ่มตัวละครหลักของเรื่องว่าเป็นทัวร์แสดงที่เดินทางไปทั่วประเทศ ถึงแม้จะมีชื่อเสียงบ้างแต่ก็ยังต้องกระเสือกกระสนด้วยภาวะหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 ในฉากนี้นี่เองที่ดูแล้วรู้เลยว่าหนังยังไม่ทิ้งแนวการ์ตูนออกไป เพราะภาพท้องฟ้าและฉากต่างๆ มีสีสันเกินความเป็นจริง

ที่สถานีรถไฟวันหนึ่ง มิลลี่กับโจที่เสียแม่ไปจากการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่กำลังรอพ่อของพวกเขากลับมาจากสงคราม แต่ก็ต้องพบว่า โฮสท์ พ่อของพวกเขาเสียแขนซ้ายไปข้างหนึ่งให้กับสงคราม หลังจากทักทายกับคนอื่นๆ ในคณะละครสัตว์แล้ว โฮสท์เข้าไปเจรจากับเมดิซี่เจ้าของคณะละครสัตว์ขอกลับมาแสดงขี่ม้าอีกครั้ง แต่ความยากลำบากของคณะทำให้เมดิซี่ตัดสินใจขายม้าไปหมดตั้งนานแล้ว

แต่โชคยังดีเมดิซี่เพิ่งจะลงทุนก้อนใหญ่ไป เขาซื้อช้างเอเชียท้องแก่มาหนึ่งตัว ตั้งชื่อให้ว่าจัมโบ้ และตั้งใจจะให้โฮสท์กับลูกๆ เป็นคนเลี้ยงช้าง โฮสท์เองที่ถึงแม้จะไปชอบและฝืนอยู่บ้างก็ต้องจำใจทำกิน จนเช้าวันหนึ่ง จัมโบ้ดื้อไม่ยอมออกจากรถไฟ คนดูแลสัตว์คนอื่นๆ สั่งไม่ได้ ดูไปดูมาโฮสท์กับลูกๆ จึงได้พบว่าจัมโบ้ได้ให้กำเนิดลูกช้างตัวผู้ซ่อนไว้ใต้กองฟาง

หนังแสดงให้ดูฉากแม่ช้างปกป้องลูกเล็กๆ น้อยๆ ไม่ได้ขยี้หรือลากยาวจนเกินความจำเป็น ฝังความคิดเข้าหัวคนดูไว้ว่าเจ้าลูกช้างยังคงเป็นเพียงแค่เด็กน้อยเกิดใหม่ ไม่นานนัก เมดิซี่เห็นรูปลักษณ์หูกางๆ ใหญ่ๆ แล้วรับไม่ได้ คิดว่าตัวเองโดนต้มตุ๋น แต่ขณะเดียวกันก็ขายบัตรให้คนมาดูลูกช้างเกลี้ยงหมดแล้ว โฮสท์เลยต้องรับหน้าที่จำเป็นหาทางแก้ไขยังไงก็ได้เกี่ยวกับหูคู่นั้น ก่อนวันแสดงมาถึง

ลูกช้างถูกนำไปเลี้ยงแยกกับแม่ ขณะที่มิลลี่กับโจกำลังพยายามสอนให้ใช้จมูกเป่าหูออกไม่ให้บังหน้า ลูกช้างก็ซนพยายามเล่นขนนกบนเสื้อเด็กๆ จนเผลอสูดเข้าไป กลายเป็นว่าจามออกมาแล้วกระพือหู บินได้! แต่โชคร้าย ในตอนนี้ยังไม่มีใครเชื่อมิลลี่กับโจว่าเห็นลูกช้างบินได้ แม้กระทั่งพ่อของตัวเอง ทั้งสองยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าทำไมลูกช้างถึงบิน (แต่คนดูรู้แล้ว)

เมื่อวันแสดงมาถึง โฮสท์ใช้วิธีเอาผ้าผูกหัวง่ายๆ ปิดหูคู่นั้นเอาไว้ ลูกช้างร่ำลากับแม่ช้างแล้วนั่งรถเข็นไปที่เต็นท์แสดงตัวร่วมกับช้างตัวอื่นๆ การแสดงดำเนินไปอย่างปกติ แต่ด้วยความซนอีกครั้ง ลูกช้างใช้จมูกดูดหมวกขนนกของคนดูมาเล่นแล้วจามตกจากรถเข็นและผ้าปิดหลุดจนทำให้คนดูทั้งหมดเห็นหูคู่นั้น

คนดูเห็นลูกช้างเป็นตัวประหลาดน่าตลกก็พากันปาข้าวของใส่ ตั้งชื่อให้ว่า “ดัมโบ้” ตามป้ายบนรถเข็นที่หักแล้วบังเอิ๊ญบังเอิญเรียงกันว่า Dumbo พอดี เมื่อจัมโบ้ได้ยินเสียงคนดูจึงเป็นห่วง คุ้มคลั่งพุ่งมาหาลูกในเต็นท์ ทุกอย่างเริ่มโกลาหล โฮสท์คุมช้างไว้ไม่อยู่ ทุกคนต้องพากันหนีออกจากเต็นท์ จนในที่สุดจัมโบ้ทำเต็นท์ล้มและเสาก็หักลงมาทับรูฟัสคนดูแลสัตว์อีกคนหนึ่งตาย

เมดิซี่หมดความอดทนกับเหตุการณ์ทั้งหมด ตัดสินใจขายจัมโบ้คืนครึ่งราคา ไม่มีใครห้ามการตัดสินใจครั้งนี้ได้ ดัมโบ้ต้องพรากจากกับแม่ในที่สุด ในคืนนั้นเอง มิลลี่กับโจเข้าไปปลอบดัมโบ้ มิลลี่บอกดัมโบ้ว่าเธอเข้าใจความคิดถึงแม่ เธอเองก็มีกุญแจห้อยคอเป็นของต่างหน้าแม่เหมือนกัน พยายามพูดเกลี้ยกล่อมให้ดัมโบ้บินให้ได้อีกครั้ง จนในที่สุด รอบนี้ทั้งคู่รู้แล้วว่าต้องใช้ขนนกเท่านั้นล่อให้ดัมโบ้บิน

เมื่อการแสดงรอบต่อไปมาถึง ดัมโบ้ถูกย้ายไปรอบแสดงตัวตลก ต้องขึ้นลิฟต์สูงๆ ไปพ่นน้ำดับไฟตึกจำลอง เหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น ระบบควบคุมไฟกับลิฟต์เสียหาย ไฟลุกโชนและลิฟต์หัก ดัมโบ้ติดอยู่บนระเบียงตึกกับไฟ มิลลี่เห็นท่าไม่ดีเลยปีนบันไดเอาขนนกขึ้นไปให้ดัมโบ้บิน สุดท้ายระเบียงรับน้ำหนักลูกช้างไม่ได้อีกต่อไป ดัมโบ้ร่วงตกลงมา แต่ก่อนจะตกถึงพื้น ดัมโบ้ตั้งสติบินได้ต่อหน้าผู้คนจำนวนมากสำเร็จ

ฉากนี้นี่เองที่คล้ายกับตอนจบของเวอร์ชันการ์ตูนปี 1941 แต่เรื่องราวมันไม่จบแค่นั้น

มีนักข่าวถ่ายภาพไว้ได้และเรื่องราวก็ไปถึงหูถึงตา วี.เอ. แวนเดเวอร์ เศรษฐีเจ้าของสวนสนุกยักษ์ใหญ่ Dreamland เขาเดินทางมาหาเมดิซี่หวังเพื่อจะขอซื้อดัมโบ้ไป แต่เมื่อเมดิซี่ไม่ยอมขาย แวนเดเวอร์จึงตัดสินใจซื้อตัวทั้งคณะและให้เมดิซี่เป็นหุ้นส่วนของดรีมแลนด์ เป็นรองผู้บริหารไปในทันที

Medici Brothers’ Circus’s ถูกย้ายมายังดรีมแลนด์ซึ่งยิ่งใหญ่ราวกับความฝันสมชื่อจริงๆ โฮสท์ได้ข้อเสนอว่าจะได้แสดงขี่ม้าอีกครั้งในฐานะฮีโร่สงครามแขนเดียว ถ้าเขากับลูกๆ ฝึกดัมโบ้ให้บินแสดงในเวทีของดรีมแลนด์ได้สำเร็จ โดยมีข้อแม้ว่าต้องมีโคเลตต์ นักแสดงกายกรรมสาวสวย แฟนของแวนเดเวอร์ ขี่บนหลังดัมโบ้ไปด้วย

การฝึกเป็นไปอย่างราบรื่น ดัมโบ้บินเก่งมากขึ้นและประทับใจในความสามารถแสดงผาดโผนของโคเลตต์ จึงทำให้รู้สึกเชื่องกับเธอ จนวันแสดงจริง เมดิซี่ได้พบว่าโชว์รอบเปิดตัวดัมโบ้ที่นี่นั้นมีความหมายมาก เพราะแวนเดเวอร์ต้องการทำให้ เจ. กริฟฟิน นักลงทุนจากธนาคาร เกิดความประทับใจและยอมให้เงินลงทุนก้อนใหญ่อีกก้อนแก่ดรีมแลนด์

ก่อนดัมโบ้ขึ้นแสดงก็มีโชว์อื่นๆ เกริ่นนำก่อน ตอนนี้นี่เอง ที่ฉากภาพหลอนช้างสีชมพูถูกนำมาตีความใหม่ กลายเป็นฟองสบู่ยักษ์ที่นักแสดงปล่อยลอยขึ้นไปบนอากาศ และมีดัมโบ้ตัวเดียวที่เห็นเป็นช้างเต้น แต่ก็ยังมีกลิ่นอายของความประหลาดอยู่ดี

เมื่อต้องแสดง ดัมโบ้ยืนอยู่บนที่สูงกับโคเลตต์ ทั้งคู่พบว่าแวนเดเวอร์สั่งให้เอาตาข่ายรองรับข้างล่างออก ดัมโบ้เกิดความลังเลและทำให้โคเลตต์ตกลงมา โชคยังดีที่โฮลต์ช่วยไว้ได้ ขณะที่ดัมโบ้ตะเกียกตะกายพยายามเกาะลิฟต์เอาไว้ ดัมโบ้ได้ยินเสียงแม่จากที่ไหนสักแห่งในดรีมแลนด์ ดัมโบ้จึงปล่อยตัวตกลงมาและบินขึ้น คนดูประทับใจได้ยังไม่เท่าไหร่ดัมโบ้ก็หาประตูทางออกเจอ บินออกไปข้างนอกและตามเสียงไปจนเจอจัมโบ้ แม่ของเขา ถูกขังอยู่ในกรงอีกโซนหนึ่ง

โฮสต์และลูกๆ ตามมาถึงตัวและพบว่าช้างตัวในกรงคือจัมโบ้จริงๆ (บังเอิ๊ญ บังเอิญ) แต่แวนเดเวอร์ไม่ซึ้งด้วย สั่งจับแยกทันที เมดิซี่เองก็ตัดสินใจเงียบไม่กล้าออกความเห็นอะไร โฮสท์ ลูกๆ และโคเลตต์พยายามอธิบายให้แวนเดเวอร์เข้าใจ ให้แวนเดเวอร์ยอมให้แม่ลูกอยู่ด้วยกัน แต่แวนเดเวอร์โหดแบบไม่มีเหตุผล แค่อยากให้ทั้งสองตัวแยกกันอยู่ เลยตัดสินใจสั่งย้ายจัมโบ้ออกจากดรีมแลนด์ไปฆ่าทิ้งซะ แม้ลูกน้องคนหนึ่งจะท้วงถาม แต่แวนเดเวอร์ก็ยังยืนยันให้ฆ่าทิ้ง

เช้าวันต่อมา เมดิซี่ได้รับเอกสารชุดหนึ่งจากแวนเดเวอร์ เป็นเอกสารจ่ายเงินชดเชยลูกคณะ Medici Brothers’ Circus’s เพราะเขาตัดสินใจไล่ออกเกือบทั้งหมด (ที่ไม่ใช่ตัวละครเด่นๆ) เพื่อประหยัดงบ เมดิซี่จำใจต้องไปบอกข่าวร้ายแก่ลูกคณะ ทุกคนจึงไปรวมตัวกันในโรงเลี้ยงดัมโบ้เพื่อบอกลาเจ้าตัวน้อยครั้งสุดท้าย ส่วนตัวดัมโบ้เองก็กำลังซึมเศร้าที่ต้องลาจากกับแม่อีกครั้ง

จู่ๆ ลูกน้องแวนเดเวอร์คนที่ไม่เห็นด้วยก็โผล่มาบอกความจริงทั้งหมด ว่าจัมโบ้จะถูกฆ่าทิ้ง โฮสท์ทนไม่ไหวตัดสินใจรวมพลเปิดแผนช่วยเหลือจัมโบ้และดัมโบ้ให้พ้นจากดรีมแลนด์ ให้เป็นอิสระจากชีวิตละครสัตว์

และแล้ววันลงมือก็มาถึง คืนที่แวนเดเวอร์ได้โอกาสแก้ตัวสร้างความประทับใจให้แก่กริฟฟินอีกครั้ง ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนกับวันก่อน โคเลตต์กับดัมโบ้ขึ้นไปเตรียมตัวบินอยู่บนลิฟต์ ขณะเดียวกันนั้นเอง ลูกน้องคณะเมดิซี่ได้เริ่มปฏิบัติการช่วยเหลือจัมโบ้ ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันหลอกล่อการ์ดในโซนนั้นทุกคน จนในที่สุดสามารถขโมยรถบรรทุกที่จัมโบ้อยู่ขับออกไปได้

ลูกน้องคนสนิทรีบวิ่งมาฟ้องแวนเดเวอร์ แผนแตกเรียบร้อย ฝั่งแวนเดเวอร์รู้กันแล้วว่าลูกน้องเมดิซี่เป็นคนลงมือ ตัวเมดิซี่เองที่อยู่ตรงนั้นจึงโดนเพ่งเล็งไปด้วย แวนเดเวอร์เห็นไม่ได้การ สั่งปิดทุกทางเข้าออกและสั่งล่าโฮสท์กับลูกๆ ทันที ในใจเมดิซี่จึงต้องคิดแล้วว่าจะเลือกธุรกิจหรือลูกน้องร่วมคณะที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

ทางด้านโฮสท์เองก็เริ่มลงมือตามหน้าที่ของเขา นั่นคือไต่เสาปีนเต็นท์ขึ้นไปกรีดผ้าใบให้ดัมโบ้กับโคเลตต์บินออกมา แต่ปีนได้ไม่เท่าไหร่ก็โดนการ์ดแถวนั้นจับได้ แขนก็มีข้างเดียว โฮสท์ไม่รู้จะตอบโต้ยังไง ทันใดนั้นเมดิซี่เดินออกมาช่วย โกหกว่าโฮสท์เป็นช่างไฟมาซ่อมไฟแล้วไล่ยามไป โฮสท์และเมดิซี่พยักหน้าตอบรับกันก่อนที่โฮสท์จะปีนขึ้นต่อไป

กลับไปด้านใน โจกับมิลลี่เห็นลูกน้องคนสนิทแวนเดเวอร์มาตามล่าจึงวิ่งหนี แต่ก็หนีไม่พ้น พร้อมๆ กับที่ดัมโบ้และโคเลตต์เริ่มบินกันพอดี คนดูต่างพากันปรบมือชอบใจ หารู้ไม่ว่าช้างจะหายไปอีกรอบแล้ว เพราะโฮสท์ทำสำเร็จ เขาปีนขึ้นไปเกือบบนสุดได้และกรีดผ้าใบเป็นช่องรอไว้แล้ว พอโคเลตต์เห็นช่องผ้าใบจึงส่งสัญญาณบอกดัมโบ้ ดัมโบ้ก็รีบบินโฉบลงไปช่วยเด็กๆ ทั้งสองแล้วบินขึ้นไปออกผ่านช่องนั้นทันที

โคเลตต์กับดัมโบ้พากันบินไปที่หอควบคุมสวนสนุกเพื่อเปิดประตูหลักของดรีมแลนด์ เปิดทางให้ฝั่งลูกคณะขับรถพาจัมโบ้ออกไปได้ แต่ด้วยความซนของดัมโบ้ เห็นโคเลตต์สับคันโยกแล้วอยากสับบ้าง น้องก็สับใหญ่เลย น้องเล่นทุกอย่างตั้งแต่ระบบเครื่องเล่นไปจนถึงระบบไฟฟ้าหลัก สุดท้ายไฟไหม้ สร้างความชิบหายวายป่วนไปทั้งสวนสนุก ขณะเดียวกันมนุษย์ที่อยู่ตรงนั้น 3 ชีวิต ไม่มีใครห้ามดัมโบ้เลย การ์ดสองคนยืนมองเป็นไอ้งั่ง ส่วนโคเลตต์ก็ยิ้มชอบใจ

แวนเดเวอร์ตามขึ้นมาบนหอคอยแต่ไม่ทัน โคเลตต์เยาะเย้ยเขาก่อนจะขี่หลังดัมโบ้บินหนีไปยังจุดนัดพบกับทีมลูกคณะ ตัดกลับมาที่ฝั่งเด็กๆ หลังดัมโบ้ช่วยไว้ทั้งคู่ก็พากันวิ่งหนีลูกน้องแวนเดเวอร์ไปมา โฮสท์ที่กลับไปตามหาในโรงเลี้ยงสัตว์ไม่เจอจึงปล่อยม้าทุกตัวหนีไป แล้วขี่ตัวนึงออกตามหาจนเจอลูกๆ จนมุมอยู่ในเต็นท์แสดงที่กำลังไฟไหม้ คนเป็นพ่อไม่รอช้าใช้ความสามารถนักแสดงเก่าโยนเชือกพันขาลูกน้องแวนเดเวอร์ผูกติดไปกับม้าให้วิ่งออกไปทันที ตอนนี้กลายเป็นว่าตัวร้ายกับม้ารอด แต่สามพ่อลูกติดไฟอยู่ข้างในแทน

ฝั่งดัมโบ้เห็นว่าสามคนนั้นยังไม่หนีออกมา ดัมโบ้ที่อยู่กับแม่เลยตัดสินใจบินกลับไปช่วย โฉบสูดน้ำเข้าไปดับไฟให้ทั้งสามหนีออกมา พอออกมาด้านหน้าได้ ลูกน้องแวนเดเวอร์ยังไม่ลดละ ทั้งๆ ที่คนอื่นวิ่งหนีตายจากไฟไหม้กันหมด โฮสท์เห็นท่าไม่ดี ดัมโบ้แบกสามคนไม่ไหวแน่ จึงบอกให้โจกับมิลลี่ขี่ดัมโบ้หนีไป ส่วนตัวเองจะขี่ม้าตามไปทีหลัง แต่ทว่าตอนนี้เด็กๆ ไม่มีขนนกอยู่กับตัวแล้ว ดัมโบ้เลยไม่ยอมบิน

มิลลี่พยายามพูดปลุกใจดัมโบ้ ว่าขนนกไม่ใช่สิ่งจำเป็นในการบิน ดัมโบ้กล้าหาญกว่านั้น ก็เหมือนกับกุญแจของต่างหน้าแม่ที่เธอห้อยอยู่ซึ่งตอนนี้เธอไม่ต้องการแล้ว พร้อมกับเขวี้ยงเข้ากองไฟโชว์ให้ดัมโบ้ดู ด้วยความประทับใจหรืออะไรไม่ทราบดัมโบ้ยอมบินโดยไม่มีขนนกเป็นครั้งแรก

ที่ด้านหน้าดรีมแลนด์ โฮสท์ขี่ม้ามาเยาะเย้ยแวนเดเวอร์แล้วหนีไป พร้อมกับเมดิซี่ที่ปรากฏตัวออกมาสมทบเยาะเย้ยอีกคน ก่อนที่จะกอดคอกริฟฟินซึ่งไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เดินออกไป แวนเดเวอร์ได้แต่ยืนมองดรีมแลนด์ของตัวเองที่สร้างมากับมือมอดไหม้ไปตรงหน้า ตัวคนเดียว หมดสิ้นทุกอย่าง

ที่ท่าเรือ ทุกคนกำลังร่ำลาจัมโบ้และดัมโบ้ ส่งทั้งสองตัวขึ้นเรือเพื่อกลับสู่ธรรมชาติ ลูกคณะทุกคน โคเลตต์ โฮสท์ โจ และมิลลี่บอกลาดัมโบ้เป็นครั้งสุดท้าย ยืนมองดัมโบ้เดินขึ้นเรือ ดัมโบ้เองก็มีทีท่าลังเลอาลัยอาวรณ์ พยายามเหลียวมองเล็กน้อยก่อนตัดใจเดินหายไปในเรือ หนังยังไม่ทันได้บิ้วอะไรทั้งสิ้น แล้วภาพก็ตัดไปฉากจบดื้อๆ

ฉากจบของเรื่อง Medici Brothers’ Circus’s กำเนิดใหม่อีกครั้งพร้อมกับความรุ่งเรืองโด่งดัง เมดิซี่แสดงให้คนดูเห็นว่าพวกเขาให้ความสำคัญกับการแสดงของลูกน้องทุกคนดั่งครอบครัว ที่นี่ไม่ขังสัตว์ในกรงอีกต่อไป มิลลี่กับโจมีหน้าที่ในคณะบ้างแล้ว โฮสท์ได้กลับมาขี่ม้าแสดงพร้อมแขนกลข้างซ้าย โดยมีโคเลตต์แสดงกายกรรมคู่กันไปด้วย

ตัดฉากไปที่ป่าแห่งหนึ่ง จัมโบ้และดัมโบ้ได้อยู่อาศัยในป่าตามธรรมชาติในที่สุด ทั้งคู่ได้พบกับโขลงช้างป่าตัวอื่นๆ ดัมโบ้บินโชว์ลงไปทักทาย สองแม่ลูกอยู่ด้วยกันในธรรมชาติอย่างมีความสุข

จบบริบูรณ์!

ไม่รู้จะเริ่มบ่นยังไงดี คือการ์ตูนต้นฉบับดูแล้วมันหดหู่มาก แต่พอมาเป็นเวอร์ชันนี้กลับกลายเป็นหนังธรรมดาทั่วไป ออกจะแนวหนังครอบครัวด้วยซ้ำ ด้วยการที่เลือกเล่าผ่านมนุษย์แค่นี้ก็น่าสนใจน้อยลงแล้ว แต่แย่ยิ่งกว่านั้นยังเขียนบทออกมาได้ขอไปทีอีก ซีนอารมณ์ใช้ไม่ได้เรื่องเลย ขนาดฉากระหว่างดัมโบ้กับแม่ยังดูธรรมดา หนังไม่ได้พยายามขยี้คนดูแต่อย่างใด บางทีก็รู้สึกเหมือน Tim Burton ขี้เกียจทำกลางทางซะอย่างนั้น เศร้าสุดในเรื่องคือฉากขายจัมโบ้พรากแม่ลูกครั้งแรกตอนต้นเรื่อง แต่แค่นั้นจริงๆ

ความสัมพันธ์ระหว่างบางคนกับดัมโบ้ก็ทำมาขาดๆ คือเราดูก็รู้แหละมันผูกพันกัน อยู่ด้วยกันเกือบทั้งเรื่อง เลี้ยงเขามาทั้งเรื่อง แต่มันไม่มีรายละเอียดจุดที่มันพีค จริงๆ ใช้คำว่า “บทไม่ถึง” น่าจะอธิบายได้ง่ายสุด เห็นก่อนขึ้นเรือกอดกันตัวกลมเลย แต่พอนึกๆ เอาทั้งเรื่องมันก็ไม่มีเหตุการณ์น่าประทับใจอะไร แล้วขอบ่นอีกรอบฉากขึ้นเรือ คือพอดัมโบ้เดินเข้าเรือไปปุ๊ปก็ตัดไปดื้อๆ เลย เห้ย ทั้งเรื่องไม่คิดจะบิ้วอะไรเลย ฉากลาก็ไม่คิดจะบิ้วหน่อยเหรอ รอเรือออกก่อนก็ไม่ได้เหรอ ขี้เกียจทำหรืองบหมด

เรื่องภาพถือว่าทำมาโอเค จะบอกว่ากราฟิกไม่เนียนไม่สวยก็ไม่ได้เพราะเขาชัดเจนตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วว่าออกแนวแฟนตาซี ไม่ใช่สมจริง แต่ที่น่ารำคาญสุดๆ คือพวกรายละเอียดในบททั้งหลายแหล่ที่โคตรไม่จำเป็น และจนจบก็ไม่มีความหมายอะไรเลย ทั้งตัวมิลลี่ที่บ้าวิทยาศาสตร์ เอาแต่พูดว่า “ต้องทดลองวิทยาศาสตร์”ๆ ทั้งๆ ที่จนแล้วจนรอดมันไม่มีอะไรเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเลย ทุกอย่างที่เกี่ยวกับแม่ของมิลลี่กับโจ ทั้งกุญแจ ความเป็นแม่ที่ขาดหายไปที่โฮสท์ชอบตัดพ้อบ่อยๆ ตัวละครของโคเลตต์ที่บทส่งมาเป็นแม่คนใหม่ (หรือเมียใหม่) สุดท้ายแทบไม่ได้ใช้งานในด้านไหนเลย ฉากเขวี้ยงกุญแจเข้ากองไฟนี่ยัดเยียดมากและไร้พลังไร้ความหมายมาก

บทท้ายเรื่องบางจุดก็งี่เง่ามาก ทั้งตอนที่อยู่ดีๆ แวนเดเวอร์ก็อยากทำให้ทุกอย่างมันลำบากมากกว่าเดิม จะฆ่าจัมโบ้ ทั้งๆ ที่ให้แม่กับลูกเขาอยู่ด้วยกันก็จบแล้ว ยืนรวมตัวกันอยู่ดีๆ ลูกน้องคนที่ไม่เห็นด้วยกับแวนเดเวอร์ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ บอกเรื่องฆ่าจัมโบ้เสร็จสรรพปุ๊ปปั๊ป “จิตสำนึกฉันสั่งมา” จะรวบรัดไปไหน จัมโบ้เดี๋ยวก็กล้าบิน เดี๋ยวก็ไม่กล้าบิน เดี๋ยวเชื่อง เดี๋ยวไม่เชื่อง ไม่รู้น้องจะเอายังไง งงสุดคือน้องทำไฟไหม้ดรีมแลนด์ ทำไมการ์ดไม่ห้าม ยืนมองอยู่ได้ Tim Burton อยากให้จบแบบพังพินาศ งั้นง่ายๆ แบบนี้เลยแล้วกันให้น้องกลายเป็นอาชญากร!

สิ่งที่ดีและชัดเจนที่สุดกลับเป็นความสัมพันธ์ของตัวละครใน Medici Brothers’ Circus’s ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นสามพ่อลูก เมดิซี่ และลูกคณะรายอื่นๆ หรือแม้กระทั่งโคเลตต์เองที่มากลางเรื่อง ฉากความสัมพันธ์มันประทับใจและชัดเจนกว่า ทุกคนดูเป็นพรรคเป็นพวกกันจริงๆ เมดิซี่เป็นตัวละครที่บุคลิกเด่นมาก ฉากท้ายเรื่องที่รวมใจกันไปช่วยจัมโบ้เลยกลายเป็นฉากที่น่ารักและใช้งานตัวละครในเรื่องได้ดีที่สุด

สุดท้าย ถ้าให้เปรียบเทียบความสนุกกันกับต้นฉบับ ผมว่าการ์ตูนสนุกกว่า (หดหู่กว่า) หลายๆ อย่างทำมาไม่ถึงจริงๆ ผมบอกเลยดูแค่ Trailer ยังเศร้ากว่าเยอะ ตัวหนังไม่มีอะไรมาแทนความเป็นการ์ตูนที่ตัดออกไป สิ่งที่ใส่มาคือความเฉยๆ ธรรมดาๆ จะเชียร์ให้ไปดูเพราะสงสารน้องก็ไม่ใช่ น้องเป็นช้าง CGI ไม่ใช่ช้างจริง

Dumbo 2019 รีวิว & เนื้อเรื่อง โดย VOOT

Trailer

อ่านรีวิวหนังอื่นๆ ได้ที่นี่ คลิก